Che cosa bolle in pentola… – styczeń 2015

Comiesięczny przegląd włoskich internetów

Mamy koniec miesiąca, a więc przyszedł czas na sprawozdanie z tego, co działo się w ostatnich tygodniach we włoskim Internecie i nie tylko. Bez owijania w bawełnę, przystąpmy do czynów.

31 grudnia, podczas orędzia z okazji końca roku 2014, prezydent Włoch, Giorgio Napolitano, zapowiedział swoją dymisję. Informacja natychmiast pojawiła się we wszystkich największych gazetach, telewizjach i radiach w Italii, nie była ona jednak zaskoczeniem dla większości obserwatorów, a zwłaszcza tych, którzy śledzą bieżącą sytuację polityczną w kraju. Za kulisami wielkiej polityki mówiono od dawna, że przyszedł czas na to, aby Napolitano opuścił fotel prezydencki. Po upływie miesiąca od ogłoszenia dymisji parlament zebrał się w celu wybrania następcy. W momencie, gdy pisałem ten artykuł, po trzech głosowaniach, nie było jeszcze wiadome kto zostanie nowym prezydentem Włoch.

źródło: http://www.formiche.net/wp-content/uploads/2015/01/renzi-berlusconi.jpg

Pozostajemy w temacie polityki. 20 grudnia premier Włoch, Matteo Renzi, spotkał się z ex-premierem Silvio Berlusconim. Celem spotkania było przedyskutowanie nowego prawa wyborczego, nad którym to głosowanie odbywało się dnia następnego. Pomijając sam cel spotkania, warto zwrócić uwagę na fakt, że Renzi nie jest w stanie poradzić sobie bez głosów Forza Italia. Partia Berlusconiego to ostatni, ale jak widać poważny, argument byłego premiera. Człowiek, któremu sąd zakazał pełnienia funkcji publicznych wciąż ma realny wpływ na politykę państwa – takie rzeczy chyba tylko we Włoszech.

Styczeń minął pod znakiem Charlie Hebdo nie tylko we Francji, o czym wiemy wszyscy. Corriere della Sera, na fali tematów dotyczących Islamu, islamizacji Europy oraz tego, jak postępować w przypadku osób pochodzących ze świata muzułmańskiego postanowił przypomnieć kilka tekstów Oriany Fallaci, znanej przecież z silnie antyislamskiego nastawienia po zamachach z 11 września. Na stronach dziennika mogliśmy przeczytać wywiad przeprowadzony przez toskańską dziennikarkę z Rashidą Abhedo, Palestynką, która dokonała rzezi w Jerozolimie (opublikowany wcześniej w książce „Wywiad z władzą”). Corriere della Sera przypomniał również artykuł, w którym Oriana odpowiada na zarzuty i krytyki Francuzów po publikacji przetłumaczonej książki „Wściekłość i Duma” w 2002 roku.

źródło: http://www.rcslibri.it/wp-content/uploads/2014/12/9788845278518.png

Jeśli już została poruszona literacka struna: do włoskich księgarń trafiła nowa powieść Umberto Eco. „Numero Zero” to książka, której akcja dzieje się w 1992 roku w Mediolanie. Pisarz postanowił zmierzyć się z niewyjaśnionymi i tajemniczymi wydarzeniami, które miały miejsce we Włoszech w ciągu ostatnich dekad: zamach na papieża, masońska loża P2, Czerwone Brygady, Anni di Piombo, a wraz z nimi rzezie i dziwnie kończące się dochodzenia. Możecie spodziewać się recenzji na łamach Italianizzato.

Dziennikarz znany z tego, że postawił się mafii, Roberto Saviano, kolejnej książki jeszcze nie opublikował. Wyraził za to swoją opinię na temat włoskiego życia politycznego w artykule opublikowanym na łamach l’Espresso. Saviano w swoim krótkim wywodzie dotyczącym spłycenia i bezsensu aktualnego dialogu publicznego pisze: „Oto słowa, które chcę usłyszeć: więzienia, tortury, aborcja, niepełnosprawność, małżeństwa homoseksualne, sztuczne zapłodnienie, eutanazja.”. Nie przypomina Wam to, w pewnym sensie, rodzimego podwórka?

W zeszłym miesiącu donosiłem o odejściu piosenkarza Mango oraz aktorki Virny Lisi. I tym razem, niestety, piszę o śmierci kolejnych wielkich włoskich artystów: na początku stycznia, podobnie jak Mango podczas koncertu, zmarł Pino Daniele. Artysta uważany był za największego przedstawiciela piosenki neapolitańskiej naszych czasów, jego utwory, zarówno po włosku, jak i w neapolitańskim, biły rekordy popularności i znane są przez całe rzesze nie tylko włoskich fanów.

W mieszczącej się nieopodal Rzymu klinice zmarła Anita Ekberg, szwedzka aktorka, która stała się sławna dzięki Felliniemu. Scena w Fontannie di Trevi, w której towarzyszem aktorki był Marcello Mastroianni jest dziś znana na całym świecie (nawet jeśli jedynie garstka ludzi widziała film „La Dolce Vita” w całości).

  Czas na porcję nieco mniej poważnych, ale równie ciekawych nowości. Słońce (na przykład) na południu Włoch jest zdecydowanie niebezpieczne i pozostawienie skóry bez żadnej ochrony w takich okolicznościach może być (poza tym, że bolesne) niezdrowe. Wiedzą o tym wszyscy, a zatem wiedzą również producenci wina. I właśnie z tego powodu winiarze z Australii opracowali krem chroniący winogrona przed działaniem promieni UV. Dziwne? Może tak to brzmi, ale pomysł nie jest do końca bez sensu.

Mój krótki wywód o tym, czy lepszy jest korek naturalny, czy też może nakrętka już napisałem. Tutaj natomiast możecie przeczytać o tym, jak do nakrętki przekonują się Włosi i co mówią na ten temat statystyki. Mieszkańcy Bel Paese wybierają metalowe zakrętki przede wszystkim z powodów pragmatycznych: łatwiej jest otworzyć butelkę, łatwiej jest ją ponownie zamknąć.

źródło: http://www.vinoway.com/

O tym, że papież Franciszek stara się być blisko ludzi pisać nie trzeba. Niedawno zwierzchnik Kościoła pokazał też, że równie blisko mu do winiarzy. 21 stycznia na spotkaniu w Watykanie pojawili się najróżniejsi przedstawiciele włoskiego winiarstwa: producenci, dziennikarze, sommelierzy i inni. Podczas audiencji papież stwierdził, że „abstynentem nie jest i pije wina z różnych krajów”. Po takiej deklaracji może i w Polsce wino znajdzie większą liczbę amatorów (a jak wiadomo, im więcej konsumentów, tym większa konkurencja i większy wybór!).