Polenta z
wieprzowiną
Kontynuujemy naszą podróż po Bergamo, tym razem
przemierzać będziemy kulinarne ścieżki tego miasta. Czułbym się nieswojo,
gdybym zaczął tematykę gastronomiczną od czegoś innego niż polenta. Kaszka kukurydziana,
serwowana pod wieloma postaciami, to jeden z najważniejszych elementów kuchni
północnych Włoch, a zwłaszcza Bergamo.
Istnieją dwa podstawowe typy polenty: bramata oraz
taragna. Pierwsza z nich to jedynie kaszka kukurydziana, najczęściej przygotowywana
w najprostszy z możliwych sposobów, to znaczy z użyciem wody, szczypty soli i
kilku kropel oliwy z oliwek. Polenta taragna to z kolei mieszanka kaszki kukurydzianej i
zmielonych ziaren gryki. W Bergamo i okolicach serwuje się ją z dodatkiem lokalnego
sera Branzi, ale w innych regionach równie często pojawiają się inne sery
(chociażby Valtellina D.O.P w okolicach Sondrio).
Polenta zakorzeniona jest na tyle mocno w gastronomicznej
kulturze Włoch, że ludzie Mezzogiorno wykorzystują ją, aby obraźliwie nazywać
ludzi mieszkających w północnych regionach. Więcej o językowych potyczkach
między południowcami, a mieszkańcami górnej części włoskiego buta przeczytacie
tutaj. Tymczasem zapraszam do zapoznania się z przepisem na polentę z
wieprzowym ragù.
Składniki
dla 4 osób - polenta:
·
200g polenty
·
1l wody
·
50g masła
·
100g sera krowiego
miękkiego
·
Oliwa z oliwek
·
Sól
W garnku należy zagotować wodę z dodatkiem soli i oliwy z
oliwek. Gdy zacznie wrzeć dodajemy powoli polentę. Kaszkę należy wsypywać równomiernie,
pamiętając o tym aby nieustannie mieszać całość rózgą. Po około 2-3 minutach
dodajemy pokrojony w średnią kostkę ser. Polentę należy dobrze z nim połączyć,
a następnie zdjąć garnek ze źródła ciepła. Pozostaje nam masło, które również
musimy dokładnie wmieszać w kaszkę.
Składniki
dla 4 osób - ragù:
·
250g wieprzowiny
(np. szynka)
·
1 średnia cebula
·
1 średnia marchew
·
Kilka łodyg selera
naciowego
·
100ml passaty
pomidorowej
·
50ml czerwonego
wina wytrawnego
·
Garść suszonych
grzybów leśnych
·
Suszony majeranek
·
Sól
·
Pieprz
·
Oliwa z oliwek
Przepisów na ragù istnieje tyle, ilu kucharzy je
przygotowuje. Prezentuję przepis, który został mi kiedyś zaprezentowany we
Włoszech i tym samym stał się on tym, do którego sięgam najczęściej. Oczywiście
znajdziecie dziesiątki innych receptur, bardzo możliwe, że lepszych od niniejszej.
Mięso kroimy w kostkę i doprawiamy solą, pieprzem oraz
suszonym majerankiem. Następnie odkładamy je na 12 godzin do lodówki. Po tym
czasie podsmażamy je na niewielkiej ilości oliwy z oliwek. W międzyczasie kroimy w
kostkę cebulę oraz ścieramy na tarce z drobnymi oczkami marchew i seler.
Warzywa również trafiają do garnka i całość przesmażamy przez kolejne kilka
minut. Podlewamy ragù czerwonym winem i czekamy, aż płyn odparuje. Następnym
krokiem jest dodanie passaty pomidorowej oraz suszonych grzybów leśnych (ówcześnie
namoczonych i dobrze wypłukanych w zimnej wodzie).
Sos powinniśmy trzymać na małym ogniu przez minimum 1-1,5
godziny mieszając go co jakiś czas. Na sam koniec pozostaje nam doprawić go
ewentualnie solą lub pieprzem. Ragù serwujemy na świeżo ugotowanej polencie.
Molto buona!!!!
OdpowiedzUsuń