Italianizzato: Wielkie Wina Rosso Salento Feudi di San Marzano 2012 IGP

Dojrzałe owoce i babcine dżemy

Do sklepu Wielkie Wina mam na piechotę jakieś 5 minut. Pokaźna kolekcja wybornych win, duża część w przystępnych cenach, a ja zawitałem tam dopiero teraz. Piszę dopiero, bo Wielkie Wina otwierały się w mojej okolicy już grubo ponad rok temu. Na szczęście udało mi się tam dotrzeć i nie żałuję tego ani trochę. Dodatkowo przy pierwszej wizycie trafiłem na promocję -20% na wszystkie różowe, a za drugim razem -20% na cały asortyment (promocja trwa do końca lipca w sklepie internetowym i stacjonarnym, można jeszcze skorzystać).

źródło: wikipedia.org

Z racji moich zainteresowań postanowiłem wypróbować włoskie pozycje z oferty Wielkich Win. I tak na pierwszy ogień poszła nowość w kolekcji tego sklepu: Rosso Salento produkowane przez Feudi di San Marzano. Sam szczep nowością dla mnie nie jest, ale o producencie słyszałem dotychczas bardzo mało. Zabrałem się więc za poszukiwania w celu znalezienia jakichś informacji. I tak odkryłem, że San Marzano to winnica działająca przede wszystkim w dwóch włoskich regionach – Abruzji i Apulii. Oprócz zakupionego przeze mnie Rosso Salento w swojej ofercie mają więcej głębokich, dobrze zbudowanych win z typowo południowych szczepów (Negroamaro, Primitivo Puglia – stoi jeszcze u mnie w piwnicy, Salice Salentio, Primitivo di Manduria…).

Czas na test i kilka słów o zakupionym winie, a mówić jest o czym. Po nalaniu do kieliszka oko wychwyciło ciemnoczerwoną barwę z purpurowo-fioletowymi refleksami i taką też krawędzią. Kilka długich łez na kieliszku.

Nos głęboki, mocno owocowy, w tle nieco alkoholu (ale nie burzy on całości, raczej dodaje charakteru). Dojrzała wiśnia (taka mięsista, ciemno bordowa), ogółem rzecz ujmując: bukiet czerwonych owoców, może z niewielkim dodatkiem dżemu jeżynowego. W ustach same owoce, czasami bardzo soczyste i świeże, czasami bardziej „dżemowate” i skondensowane. Taniny zaczynają się na śródsmaku i do samego finiszu ciągną się umiarkowanie, zaokrąglone, dobrze podkreślają i zamykają całość. Gdy wino dotleniło się trochę i otworzyło na finiszu pojawiła się odrobina kakao i nieco słodyczy w śródsmaku.

W tej butelce kryje się dużo głębi, a za nią stoi słoneczny dzień na południu Włoch, zielone drzewka uginające się pod ciężarem mocno dojrzałych, zdrowych owoców i kilka słoiczków domowej, babcinej konfitury. Bardzo mi smakowało solo, ale do Spaghetti alla Carbonara, albo Ragù też będzie świetne.