Jovanotti evolutivo

Historia, która trwa

 

źródło: http://www.corriereuniv.it/cms/wp-content/uploads/2013/09/jovanotti.jpg

            Kogo wymienilibyście na pytanie o włoskich piosenkarzy? Bocelli? Laura Pausini? Niektórzy może Ligabue? A Jovanotti? No nie wiem. Bo Jovanotti, chociaż bardzo popularny w Italii, a jego sława dotarła nawet do Stanów Zjednoczonych, to w Polsce wciąż nieodkryty. A szkoda, bo długo by szukać twórców tak barwnych jak on.

            Urodzony w Rzymie w 1966, a więc mający już 48 lat, Lorenzo Cherubini, bo tak nazywa się naprawdę, ma za sobą rzeszę fanów od wielu lat. I znamienny jest tutaj jego pseudonim artystyczny, bo Jovanotti brzmi bardzo podobnie do giovanotti (pl. młodzieńcy). Wszak dużą grupę wśród fanów Lorenzo stanowią młodzi, chociaż nie brak tu i ludzi w wieku średnim, a nawet starszych. Zaczynał karierę od rzeczy, powiedzmy sobie szczerze, raczej kiczowatych. Gdyby trwał w nich do dziś, bardzo prawdopodobne, że nie słuchałby go nikt lub jedynie grupa desperatów. Ale, ale... Jovanotti się rozwijał i rozwija nadal. Definiowany jest jako raper, DJ i piosenkarz-autor tekstów, ponieważ trudno go zaszufladkować. Pierwszy album został wydany w 1988 i nosił nazwę “Jovanotti for president”. Od tego czasu dużo się zmieniło w jego twórczości, jak najbardziej na plus. Co najlepsze, każdy kolejny album to niespodzianka.

źródło: wikipedia.org

            Ostatni album studyjny, pod tytułem “Ora” (pl. teraz) wyszedł w 2011, a w 2013 w sklepach pojawił się album live, zawierający nagrania z trasy koncertowej “Lorenzo negli stadi -  Backup tour 2013”. Obydwa zasługują na uwagę. Pierwszy, gdyż stanowi kolejny już przełom w karierze artysty. “Ora” zapoczątkowała zwrot w stronę techniki i nowości w twórczości Jovanottiego, czego dowodem i kontynuacją były później same koncerty. Gra świateł, strojów, dźwięków – wszystko to tworzyło podczas występów niesamowitą atmosferę. Backup to odgrzewane hity, mógłby ktoś rzec, ale pomyliłby się w tej ocenie. Nie zawsze przecież świętuje się 25 lat kariery, a w takich momentach wypada przypomnieć jak się zaczynało.

Przyznam szczerze, że Jova boskim głosem obdarzony nie jest, ale i bez tego daru sobie świetnie radzi. Przemyślane teksty, charakterystyczny styl, dobrze dobrani współpracownicy oraz nietuzinkowe pomysły na koncerty sprawiły, że uwiódł wielu. A przy tym wszystkim wciąż skromny, pełen życia i normalny, kochający rodzinę człowiek. Już czekam z niecierpliwością na kolejny album od Jovanottiego, gdyż ten w grudniu 2013 zapowiedział, że wycofuje się na rok, by pisać nowe teksty. W Jovanottim, cytując jego samego, można innamorarsi ogni giorno, ogni ora di più (pl. zakochiwać się każdego dnia, każdej godziny coraz bardziej).