Asparagi in sfoglia con Prosciutto di Parma

Szparagi w cieście francuskim z Szynką Parmeńską

            Gdy mowa o szparagach, to raczej nie mowa o Włoszech. Warzywo to zdecydowanie symbolem włoskości nigdy nie było i nie jest. Trzeba jednak oddać makaroniarzom, że mają oni świetne składniki, które idealnie zgrają się z „zielonymi (lub białymi) badylami”, tak popularnymi w zachodniej Polsce i Niemczech. Dziś przepis łatwy, szybki, wiosenny i, co najważniejsze, bardzo smaczny.

Składniki na 2 osoby:

·         4 szparagi (najlepiej zielone)

·         125g ciasta francuskiego

·         4 plasterki szynki parmeńskiej

·         20g Parmigiano Reggiano w płatkach

·         Jajko (niekoniecznie)

Do tego przepisu najlepiej użyć dzikich szparagów, gdyż mają one wyrazisty, charakterystyczny smak, który świetnie współgra z szynką parmeńską i parmezanem. Zdaję sobie jednak sprawę, że o takie szparagi może być trudno. Pozostają zwykłe zielone lub białe i tutaj zdecydowanie stawiam na te pierwsze. Białe szparagi mają zbyt delikatny smak, który może nie poradzić sobie z aromatyczną szynką i serem. Pomimo usilnych starań, nie zdołałem kupić zielonych, więc zadowoliłem się białymi, a szczerze mówiąc, i o te było trudno. W tym roku szparagów jest mniej niż w zeszłym, a chętnych dużo…

Zaczynamy od oczyszczenia szparagów. Myjemy je pod zimną, bieżącą wodą. Następnie wycieramy ręcznikami kuchennymi. Odcinamy białe końcówki, obieramy szparagi (jeśli są młode nie trzeba tego robić bardzo dokładnie), ważne tylko, żeby nie były one łykowate po ugotowaniu. Szparagi gotujemy w lekko osolonej wodzie przez około 10 minut. Gdy są al dente wyjmujemy je z wody i czekamy aż ostygną.

Następnie na plasterkach szynki układamy płatki Parmigiano Reggiano (równie dobrze może być tarty ser) i zawijamy je wokół szparagów. Ciasto francuskie kroimy na cienkie paski (około 2-3cm) i owijamy je wokół szparagów. Układamy wszystko na blasze, smarujemy roztrzepanym ówcześnie jajkiem, możemy dodatkowo posypać tartym parmezanem. Pieczemy przez 15-20 minut w piekarniku rozgrzanym do około 200ºC.

Do tego jakiś niemiecki riesling (tak wiem, nie włoski) i cóż… nic więcej od życia nie potrzeba.