Italianizzato: Malvasia Dolce D. O. C. Gennari

Półsłodkie wino musujące od Gennari

O Malvasii od Gennari wspominałem przy okazji degustacji win tego producenta. Tym razem jednak pochylę się nad nią raz jeszcze, tak jak należy, bo wino zdecydowanie warte uwagi. Poza tym, była Wielkanoc, pogoda dopisała, ciepły wieczór w gronie bliskich – nie dało się nie otworzyć Malvasii.

źródło: wikipedia.org

Kilka słów na wstępie o samym szczepie. Początki Malvasii sięgają czasów zamierzchłych i wyspy Malty. Wina z tych winogron zostały rozsławione przez Wenecję, taki stan rzeczy trwał do roku 870, kiedy to najazdy Arabów uniemożliwiły dalsze kontakty handlowe między Maltą, a dzisiejszą stolicą Veneto. Sama nazwa pochodzi od greckiego miasta Monenbasia (możliwe też, że miejsce to nazywało się Monemvasia lub Monovasia). Niezależnie od tego, jak dokładnie brzmiała nazwa miasteczka, oznaczała ona „port w jedną stronę”. Nomen omen, jeśli wziąć pod uwagę, że dzisiaj można spotkać wina z tego szczepu tak dobre, że nie wraca się do innych.

Wina produkowane z Malvasii charakteryzują się lekkim i przyjemnym aromatem, trochę przypominającym Moscato. Szczep ten występuje w dwóch wersjach: białej i ciemnej. Co może dziwić, w skład wina Chianti często wchodzi 10% właśnie Malvasii, ale… białej! Dzisiaj ten rodzaj winogron uprawia się na całym terytorium Włoch, nierzadko występuje w Piemoncie oraz okolicach Parmy i Piacenzy. Również na Sycylii, Sardynii oraz w Bazylikacie natkniemy się nań.

Malvasia od Gennari ma słomkową - jasnocytrynową barwę, w nosie czuć kwiaty i nuty owocowe, gruszka i jabłko. W ustach podobnie, głównie wyczuwalne owoce. Wino jest półsłodkie, ale cukier nie jest w nim nachalny. W sam raz, można by rzec, by wino piło się łatwo, a nie katowało słodkością. A mówi to osoba, która zdecydowanie woli wina wytrawne. Orzeźwiające i lekkie, delikatne (ale odpowiednie nuty są dobrze wyeksponowane), musujące (ale nie na tyle, by „szczypało” bąbelkami w język). Schłodzone gasi pragnienie i umila wieczór.